میترا حجار چهرهای شناخته شده در سینمای ایران است. او بازیگری با استعداد و پرکار است که توانسته است جایگاه ویژهای در قلب مخاطبان و منتقدان سینما کسب کند. کارنامه هنری او پر از نقشهای ماندگار و متنوعی است که نشاندهنده توانایی او در ایفای شخصیتهای گوناگون است. حجار تنها به بازیگری اکتفا نکرده و همواره تلاش کرده است تا از ظرفیت هنری خود برای طرح مسائل اجتماعی بهره ببرد. او نگاهی عمیق و دغدغهمند به مسائل اجتماعی دارد که این ویژگی، آثار او را از سایر تولیدات سینمایی متمایز میسازد. این مقاله تلاشی است برای ارائه مروری کامل بر زندگی حرفهای و شخصی او؛ از ابتدای مسیر هنریاش تا وضعیت کنونی و کنشگریهای اجتماعیاش. بررسی این مسیر نشاندهنده شخصیت مستقلی است که در مسیر هنری خود همواره اصالت را حفظ کرده است.
تولد و سالهای آغازین
میترا حجار در چهاردهمین روز از بهمن ماه سال ۱۳۵۵ دیده به جهان گشود. زادگاه او شهر مذهبی و فرهنگی مشهد است. این محیط فرهنگی غنی در شکلگیری اولیه شخصیت و علایق او بیتأثیر نبوده است. از کودکی، او به طور ذاتی به هنر و به خصوص تئاتر و بازیگری علاقهمند بود. این علاقه عمیق، در نهایت او را به سمت آموزش رسمی و حرفهای در رشته بازیگری سوق داد.
مسیر هنری او به صورت حرفهای از سال ۱۳۷۶ آغاز شد، هرچند پیش از آن ممکن است تجربیات نمایشی دانشجویی یا آماتور داشته باشد. اولین حضور او در سینمای حرفهای در فیلم «غریبانه» بود. این نقش، هرچند کوتاه، به عنوان سکوی پرتابی برای او عمل کرد و اولین باری بود که توانست استعداد خود را در قاب دوربین به نمایش بگذارد. این شروع، نقطه آغاز یک مسیر پرفراز و نشیب بود که حجار با پشتکار و استعداد ذاتی خود، به سرعت مسیر رشد و پیشرفت را طی کرد. در دوران کوتاهی که در عرصه سینما فعالیت کرد، او توانست با کارگردانان بزرگ و صاحبنام سینمای ایران همکاری کند و از آنها بیاموزد.

فعالیتهای هنری برجسته
شهرت و تثبیت جایگاه میترا حجار در سینمای ایران با کسب یک سیمرغ بلورین آغاز شد. او در سال ۱۳۷۸ با فیلم «متولد ماه مهر» به کارگردانی احمدرضا معتمدی به اوج رسید. این فیلم نقطه عطوفی در کارنامه او محسوب میشود، زیرا حجار توانست با بازی درخشان خود، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر دریافت کند. این جایزه، مهر تأییدی بر تواناییهای او و پتانسیل بالای او برای تبدیل شدن به یک ستاره بود.
علاوه بر سینما، حجار سابقه کار تئاتر را نیز در کارنامه خود دارد. او به اجرای نمایشهای صحنهای اهمیت داده است؛ نمایشهایی چون «هملت» در کارنامه او دیده میشود که نشاندهنده علاقه او به متون کلاسیک و چالشهای نمایشی است.
یکی از جنبههای بسیار پررنگ در کارنامه او، همکاری مداومش با محمدرضا فروتن است. آنها در مجموع هفت فیلم سینمایی نقش زوج را بازی کردهاند. این تعداد همکاری مشترک، یک رکورد قابل توجه در سینمای ایران محسوب میشود و نشاندهنده شیمی قوی بین این دو بازیگر و اعتماد کارگردانان به زوج هنری آنها است.
میترا حجار صرفاً به بازیگری محدود نشده است؛ او در زمینههای دیگر هنر نیز فعالیت داشته است. او در زمینه موسیقی نیز فعالیتهایی داشته و دستی بر ساز دارد. از نظر تحصیلات، او نیز دارای مدرک مرتبط هنری است؛ او لیسانس کارگردانی سینما دارد. حجار برای ارتقاء دانش هنری خود، مدتی را برای تحصیل به خارج از کشور سفر کرد و مقاصد او کشورهای آمریکا و فرانسه بودند. این تجارب بینالمللی قطعاً بر دیدگاه هنری و عمق بخشیدن به رویکرد او به سینما تأثیر مضاعف داشته است.
استعداد او در بازیگری در دهههای بعد نیز ادامه یافت و او نامزد سیمرغ بلورین دیگری نیز شد. این بار نامزدی برای فیلم «خداحافظی طولانی» به کارگردانی فرزاد موتمن بود، که نشان داد او همچنان توانایی حفظ کیفیت بالای بازیگری خود را در طول زمان دارد.

همسر و وضعیت تأهل
مسئله ازدواج و زندگی شخصی میترا حجار همواره مورد توجه افکار عمومی و رسانهها بوده است، اما حجار همواره سعی کرده است زندگی خصوصیاش را از هیاهوی شهرت دور نگه دارد. تا به امروز، میترا حجار ازدواج نکرده و مجرد است. او این موضوع را در مصاحبههای مختلف خود به صراحت تأیید کرده است.
نحوه بیان او درباره وضعیت تأهلش نیز گاهی با شوخطبعی همراه بوده است. به عنوان مثال، در برنامه تلویزیونی «دورهمی» او شوخی جالبی کرد و گفت که هنوز «بدبختی» (اشاره به ازدواج) را پیدا نکرده است. این جمله نشاندهنده دیدگاه خاص او نسبت به تشکیل خانواده و شاید اهمیت دادن بیش از حد به استقلال فردیاش در این برهه از زندگی است.
شایعاتی درباره ازدواج او با افراد مشهور، به ویژه خوانندگان پاپ، در مقاطع مختلف وجود داشت؛ اما هیچکدام از این شایعات تاکنون به طور مستند تأیید نشده و صحت نیافتهاند. او ترجیح داده است تمرکز اصلی خود را بر فعالیتهای حرفهای، هنری و دغدغههای شخصی خود بگذارد و زندگی شخصیاش تا حد امکان خصوصی باقی بماند.

کنشگری اجتماعی و جمعبندی
میترا حجار فراتر از یک بازیگر صرف است؛ او یک کنشگر اجتماعی فعال محسوب میشود. او نسبت به رویدادهای مهم جامعه و مسائل حقوق بشری و اجتماعی بیتفاوت نمانده است و همواره صدای خود را در این زمینهها بلند کرده است.
این کنشگری اجتماعی، به ویژه در سالهای اخیر، برای او چالشهایی نیز به همراه داشته است. حجار در جریان خیزش مردمی سال ۱۴۰۱ در ایران بازداشت شد. این رویداد تأثیر زیادی بر فضای رسانهای گذاشت و توجه بیشتری را به مواضع سیاسی و اجتماعی او جلب کرد. پیش از این نیز، او سابقه احضار به مراجع قضایی یا نظارتی را داشته است. دلیل احضارهای قبلی، اغلب «مطالب غیرمستند» منتشر شده توسط او در فضای مجازی اعلام میشد.
حجار نه تنها در زمینه اجتماعی، بلکه در حوزه سینمای حرفهای نیز نظراتی صریح دارد. او انتقاداتی جدی به سطح کیفی فیلمهای اخیر سینمای ایران وارد کرده است و معتقد است که در برخی دورهها، کیفیت سینما دچار نزول شده است.
در حال حاضر، به نظر میرسد که او همچنان در ایران حضور دارد و قصد ادامه فعالیت در چارچوب سینمای داخلی را دارد، هرچند که فشارها و محدودیتها ممکن است مسیر کاری او را تحت تأثیر قرار دهد. میترا حجار با کارنامه قوی و تواناییهای هنری اثبات شدهاش، همچنان یکی از بازیگران تأثیرگذار و قابل احترام در سینمای ایران است. او هنرمندی است که جسارت بیان دیدگاههایش را، حتی در شرایط سخت، دارد و این استقلال رأی او را نمادی از هنرمندی متعهد در سالهای اخیر ساخته است.

جمعبندی نهایی
میترا حجار بازیگری با اصالت و سابقه هنری درخشان است. مسیر حرفهای او که با کسب افتخار بزرگ سیمرغ بلورین در جشنواره فجر آغاز شد، با موفقیتهای پیوسته ادامه پیدا کرده است. او توانسته است جوایز معتبری را در کارنامه خود ثبت کند و در عین حال، نگاهی انتقادی و تحلیلی به هنر و اجتماع داشته باشد.
زندگی شخصیاش نسبتاً ساده و به دور از حواشی غیرضروری شهرتپرستانه باقی مانده است، و تمرکز او بر عمق بخشیدن به فعالیتهای هنریاش بوده است. دیدگاههای اجتماعی او، هرچند گاهی منجر به چالشهایی برای خود او شده، اما نزد بسیاری از مخاطبان قابل احترام است و نشان از هنرمندی مسئولیتپذیر دارد. او میراث هنری غنی و متنوعی در سینما، تئاتر و موسیقی ایران از خود به جا گذاشته است.
امید میرود که در آیندهای نزدیک، شاهد آثار سینمایی و هنری بیشتری از این هنرمند توانمند باشیم. این نگاه مستقل و جسورانه او در مواجهه با مسائل هنری و اجتماعی، یکی از ارزشمندترین داراییهای او در چشم مخاطبان سینمای ایران است.
برای مطالعه بیشتر: