فاطمه شکری از بازیگران خوشنام و با سابقهی سینما، تئاتر و تلویزیون ایران است. او با سالها حضور مداوم روی صحنه و جلوی دوربین، یکی از چهرههای شناختهشده هنر ایران محسوب میشود.
شخصیتی آرام، متواضع و صادق دارد و در طول دههها فعالیتش، با حفظ اصالت و اخلاق حرفهای در دل مردم جا باز کرده است.
زندگی او پر از تجربههای گرانقیمت هنری و شخصی است؛ از روزهای پرشور آغاز تا سالهایی پر از خاطرات از کار و خانواده.
تولد و سالهای آغازین
فاطمه شکری در ۲۱ شهریور ۱۳۳۷ در ارومیه به دنیا آمد.
پیش از هر چیز، علاقهی عمیقی به هنر داشت و از دوران کودکی رویای حضور در تئاتر را در ذهن میپروراند.
او تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم ادامه داد و سپس راه خود را به سوی هنر باز کرد.
نخستین گامهایش در دنیای بازیگری تئاتر از همان سالهای جوانی شکل گرفت. استعداد ذاتیاش در ایفای نقش باعث شد خیلی زود در جمع هنرمندان شناخته شود.
او با پشتکار فراوان تمرین میکرد، دیالوگها را با دقت میخواند و از هر تجربهای برای رشد خود استفاده میکرد.
تمام این تلاشها، زمینهساز ورود او به دنیای تلویزیون و سینما شد.

فعالیتهای هنری فاطمه شکری
فاطمه شکری از سال ۱۳۴۲ فعالیت حرفهای خود را آغاز کرد.
در آن زمان هنوز نوجوان بود، اما عشقش به بازیگری باعث شد با شور و اشتیاق روی صحنه برود.
او در آثار متعددی حضور یافته است و در قالب نقشهای مختلف، از درامهای خانوادگی گرفته تا آثار اجتماعی، تواناییاش را به نمایش گذاشته است.
یکی از ویژگیهای مهم او، نقشآفرینی طبیعی و بیتکلف است؛ صداقت در چهره و لحنش باعث میشود هر نقشی باورپذیر جلوه کند.
در طول سالها، کنار هنرمندان بزرگی کار کرده و از هر پروژه تجربهای تازه آموخته است.
کارنامه شکری، بازی در مجموعههایی مانند قصههای مجید از نقشآفرینیهای ماندگارش به شمار میرود.
در سال ۱۳۶۹، هنگام همکاری در «قصههای مجید»، فاطمه شکری به دلیل شرایط روحی دشوار پس از فوت همسرش، مدتی به عنوان منشی صحنه فعالیت کرد.
او بعدها در گفتوگویی گفته است که در آن سال روحیهی لازم برای بازیگری نداشت و تصمیم گرفت تا مدتی پشت صحنه باشد. پس از آن، دوباره با قدرت بیشتری به عرصهی بازیگری بازگشت و تاکنون در این مسیر پایدار مانده است.
او قدی حدود ۱۶۰ سانتیمتر دارد و با ظاهر متین و چهره آرامش، برای نقشهای مادرانه و زنانهی اصیل شناخته میشود.
در میان بازیگران نسل خودش، از محبوبیت بالایی برخوردار است و هنرجویان جوان بسیاری او را الگوی تعهد و اصالت میدانند.

همسر و ازدواج فاطمه شکری
فاطمه شکری سالها پیش ازدواج کرده بود و در کنار همسرش زندگی آرام و عاشقانهای داشت.
اما متأسفانه در سالهای میانی فعالیتش، همسرش را از دست داد.
این واقعه نقطهی عطفی در زندگی او بود و تأثیر عمیقی بر روحیهاش گذاشت.
او بارها از همسرش با احترام و دلتنگی یاد کرده است.
در مصاحبهای گفته بود: «زمانی که همسرم از دنیا رفت، برای مدتی از بازیگری فاصله گرفتم چون دیگر آن شادابی و انرژی سابق را نداشتم.»
همین دوره بود که به دلیل شرایط روحی، به عنوان منشی صحنه در سریال قصههای مجید مشغول شد.
ثمره این ازدواج سه دختر به نامهای رودابه، تیبا و سرور است.
دختر بزرگش رودابه، متولد سال ۱۳۶۲ است و رابطه نزدیکی با مادرش دارد.
فاطمه شکری از خانواده و فرزندانش همواره به عنوان مهمترین پشتوانه زندگیاش یاد میکند.
او همچنین مادربزرگی مهربان است و نوهای به نام نفس دارد که بارها در مصاحبهها از او با عشق سخن گفته است.
تصاویر منتشرشده از فاطمه شکری در کنار دخترش رودابه و نوهاش نفس، نشاندهندهی صمیمیت و پیوند زیبای این خانواده هنرمند است.

جمعبندی و سخن پایانی
زندگی فاطمه شکری داستانی است از پشتکار، عشق و وفاداری به هنر.
او از نوجوانی تا امروز، بیش از شش دهه در مسیر پرتلاش تئاتر، تلویزیون و سینما قدم زده است.
در هر نقشی که ایفا کرده، رگهای از صداقت و عمق عاطفی دیده میشود.
فاطمه شکری با وجود تلخیهای زندگی، از جمله از دست دادن همسر عزیزش، مسیر هنری را رها نکرد.
او همچنان با آرامش و ایمان به کارش ادامه میدهد و الگویی برای بازیگران جوان باقی مانده است.
در کنار تجربههای بیشمار هنری، مادری فداکار و مادربزرگی دلسوز است که عشق و مهربانیاش در چهرهاش پیداست.
امروز نامش در میان پیشکسوتان قابل احترام سینمای ایران میدرخشد؛ چهرهای که با سادگی و صداقت، تاریخ زندهای از هنر ایران را رقم زده است.
برای مطالعه بیشتر:
بیوگرافی فاطمه هاشمی | تولد، فعالیتها، ازدواج و زندگی شخصی بازیگر با سابقه ایرانی




