معنای فناوری نانو در حقیقت یک پیشوند در سیستم اندازه گیری بین‌المللی (SI) است که به معنای یک میلیاردم (۱۰ به توان منفی ۹) یک واحد اصلی است. وقتی واژه “نانو” به “ماده” یا “فناوری” اضافه می‌شود، به مفهومی اشاره دارد که در آن، ماده در مقیاسی در حدود یک تا صد نانومتر دستکاری و مورد مطالعه قرار می‌گیرد. برای درک بهتر این مقیاس، یک نانومتر تقریباً برابر با قطر پنج اتم است و اگر یک نانومتر را به بزرگی یک متر در نظر بگیریم، یک سانتی‌متر معادل هزار کیلومتر خواهد بود. در این مقیاس کوچک، رفتار ماده به دلیل غالب شدن اثرات مکانیک کوانتومی و افزایش شدید نسبت سطح به حجم، با حالت حجمی (بزرگ‌تر) آن تفاوت‌های بنیادین پیدا می‌کند.
کاربرد های فناوری نانو
کاربرد های فناوری نانو به دلیل همین خواص تغییر یافته، بسیار گسترده و متحول‌کننده هستند. در حوزه الکترونیک، نانو مواد امکان ساخت ترانزیستورها و مدارهای بسیار کوچک‌تر و سریع‌تر را فراهم کرده‌اند که منجر به توسعه کامپیوترها و تلفن‌های هوشمند پرقدرت‌تر شده است.
در پزشکی، فناوری نانو راه را برای دارورسانی هدفمند باز کرده است؛ نانوحامل‌ها می‌توانند داروهای خاص را مستقیماً به سلول های بیمار (مانند تومورهای سرطانی) برسانند و عوارض جانبی را به حداقل برسانند. در انرژی، استفاده از نانوذرات در سلول های خورشیدی کارایی جذب نور را بالا برده و در ساخت باتری‌های سبک‌تر با قابلیت ذخیره‌سازی انرژی بیشتر نقش دارند.
همچنین، در صنایع، پوشش های نانو باعث ایجاد سطوح مقاوم در برابر خراش، خودتمیزشونده و ضد آب شده‌اند. به طور خلاصه، نانوتکنولوژی کلید طراحی مواد و دستگاه‌هایی با خواص دقیق و بهینه شده در سطح اتمی است.
