فخری خوروش یکی از ستون‌های هنر ایران بود. او یک بازیگر توانا بود. فعالیت هنری او طولانی و پربار بود. خوروش از تئاتر آغاز کرد. او در سینما نیز تأثیرگذار بود. به‌ویژه در موج نوی سینمای ایران. او پس از انقلاب نیز به کار ادامه داد. این نقش‌آفرینی‌های او ماندگار شدند. زندگی او نمونه‌ای از تعهد به هنر است.
تولد و ورود به صحنه
فخری خوروش در ۱۰ خرداد ۱۳۰۹ متولد شد. زادگاه او کرمانشاه بود. او زود تحصیلاتش را تمام کرد. هدف اولیه او پزشکی بود. اما تقدیر او را به سمت دیگری کشاند. او مدتی معلم بود. توسط انجمن لیسانس‌ها انتخاب شد. اولین نقش مهم او تئاتر بود. نمایش “دست‌های آلوده” اثر سارتر بود. این اجرا بسیار مورد استقبال قرار گرفت. این موفقیت او را به دنیای هنر هل داد.
دهه پربار تلویزیون و سینمای موج نو
خوروش به وزارت فرهنگ و هنر منتقل شد. او مأمور بازی در تله‌تئاتر شد. ده سال هر هفته یک نمایشنامه زنده بازی کرد. او در کنار بزرگان هنر کار کرد. نام‌هایی چون انتظامی و کشاورز در کنار او بودند. نخستین فیلم سینمایی او “برای تو” بود. اما فیلم “جنوب شهر” او توقیف شد. او در دهه ۴۰ دوباره به سینما بازگشت. با موج نوی سینما همراه شد. در فیلم‌هایی مثل “آقای هالو” و “سوته‌دلان” درخشید. بازی او در این آثار بسیار تحسین شد.
فعالیت پس از انقلاب و مهاجرت
پس از انقلاب ۱۳۵۷، او فعال باقی ماند. این برای بسیاری از هنرمندان آسان نبود. او در تلویزیون سریال‌های مهمی بازی کرد. نقش ملک‌جهان خانم در “امیرکبیر” فراموش نشدنی است. نقش مهدعلیا در سریال “امام علی” نیز مهم بود. او در اواخر دهه ۸۰ از بازیگری فاصله گرفت. در سال ۱۳۸۵ به آمریکا مهاجرت کرد. او در مصاحبه‌ای به مردسالاری انتقاد کرد. او اشاره کرد مسائلی با او به گور خواهد رفت.
زندگی شخصی و پایان
زندگی شخصی فخری خوروش نیز دارای فرازهایی بود. همسر اول او جواد اسودی نام داشت. او معلم بود و ازدواج آن‌ها در سال ۱۳۲۷ شکل گرفت. پس از جدایی، با شاپور شیبانی ازدواج کرد. خوروش در سال ۲۰۱۸ کتاب خاطراتش را منتشر کرد. عنوان آن “زندگی روی صحنه” بود. متأسفانه او مدتی با بیماری سختی دست و پنجه نرم می‌کرد. فخری خوروش سرانجام در ۲۰ خرداد ۱۴۰۲ در لس‌آنجلس درگذشت. او میراثی عظیم از هنر متعهد بر جای گذاشت.
برای مطالعه بیشتر:
تانیا جوهری: بازیگری از نسل هنرهای زیبا – از خسرو شکیبایی تا آخرین نقش‌ها
