ملیحه نصیری با نام اصلی حکیمه ایمانقزی، بازیگری بود که توانست حضور تأثیرگذاری در سینمای ایران، چه در دوران پیش از انقلاب و چه در سال‌های پس از آن، داشته باشد. او متولد سال ۱۳۰۵ بود و فعالیت هنری خود را در سنین نسبتاً بالاتر آغاز کرد، اما به سرعت توانست جایگاه خود را در میان بازیگران نقش‌های مکمل کسب کند.
حضور او در فیلم‌ها اغلب به نقش‌های مکمل زنانه اختصاص داشت که بار دراماتیک اثر را تقویت می‌کردند. زندگی حرفه‌ای او تا سال ۱۳۸۱، یعنی تا زمان درگذشتش در سن ۷۶ سالگی، ادامه داشت.
ورود به عرصه سینما و نقش‌های دهه پنجاه
ملیحه نصیری در دهه‌های ۱۳۵۰ و ۱۳۶۰ خورشیدی حضوری فعال در سینمای ایران داشت. او در این دوران در فیلم‌هایی با ژانرهای گوناگون به ایفای نقش پرداخت. حضور او در فیلم‌های پرفروش و اجتماعی آن زمان مشهود بود.
در سال ۱۳۵۶، او در فیلم‌هایی چون «تازه عروس»، «غربتی‌ها» و «فریاد زیر آب» حضور داشت. این سال، سالی پرکار برای او به شمار می‌رفت که نشان‌دهنده تقاضای کارگردانان برای بازی او بود. فیلم‌هایی مانند «زرخرید» و «زخم خنجر رفیق» نیز در همین دوره بر کارنامه او افزوده شدند.
حتی در آستانه انقلاب، فیلم‌هایی مانند «خیابانی‌ها» و «برادرکشی» (هر دو در ۱۳۵۷) نشان از تداوم فعالیت او در اواخر دهه ۵۰ داشت.
تداوم فعالیت در سال‌های ابتدایی پس از انقلاب
با وقوع انقلاب و تغییرات بنیادین در سینمای ایران، بسیاری از هنرمندان با چالش‌هایی روبرو شدند. ملیحه نصیری اما موفق شد فعالیت خود را حفظ کند و در سینمای پس از انقلاب نیز به ایفای نقش بپردازد.
او در اوایل دهه شصت در فیلم‌هایی با مضامین اجتماعی و امنیتی حضور یافت. فیلم‌هایی مانند «سیم خاردار»، «قدیس» و «عصیانگران» (همگی در ۱۳۶۰) شاهد تلاش او برای بازیگری در شرایط جدید بودند.
همچنین در سال ۱۳۶۴، او در فیلم‌های «یوزپلنگ» و «گره» بازی کرد که نشان از همکاری او با سینمای پرفروش آن دوره داشت. فیلم «طغیان» (۱۳۶۴) نیز در کارنامه این دهه او قرار دارد.
حضور در دهه شصت و اوایل هفتاد
ملیحه نصیری به بازیگری نقش‌های مکمل زن ادامه داد و حضور او در دهه شصت به تثبیت جایگاهش کمک کرد. فیلم‌هایی مانند «طلسم» (۱۳۶۵) و «گل مریم» (۱۳۶۶) نشان‌دهنده استمرار کار او در سینمای دهه شصت است.
در اوایل دهه هفتاد، او همچنان فعال بود و در آثار مهمی ایفای نقش کرد:
- «افسانه آه» (۱۳۶۹)
- «بانو» (۱۳۷۰) به کارگردانی داریوش مهرجویی
- «دو روی سکه» (۱۳۷۱)
این همکاری‌ها نشان می‌دهد که او توانسته بود اعتماد کارگردانان موج نوی پس از انقلاب را نیز جلب کند.
پایان کارنامه در دهه هفتاد
در نیمه دهه هفتاد، ملیحه نصیری همچنان به بازیگری ادامه داد، هرچند تعداد آثار او نسبت به دهه‌های پیشین کمتر شد. او در سال ۱۳۷۳ در سه فیلم سینمایی حضور داشت: «تحفه هند»، «آقای شانس» و «افسانه دو خواهر».
ملیحه نصیری در ۲۳ دی ۱۳۸۱ درگذشت و پرونده هنری خود را بست. کارنامه او، به ویژه با داشتن فیلم‌هایی از دهه پنجاه تا هفتاد، نمایی از تحولات سینمای ایران در طول تقریباً سه دهه را به نمایش می‌گذارد.
برای مطالعه بیشتر:
مژده شمسایی: از بازیگری تا چهره‌پردازی، همراه با بهرام بیضایی
