ثریا حکمت یکی از چهره‌های شاخص و خاطره‌ساز سینمای ایران در دهه‌های گذشته بود. او با نقش‌آفرینی طبیعی و گرم در آثار پرطرفدار زمان خود، توانست جایگاه خاصی بین مخاطبان و دیگر بازیگران پیدا کند. زندگی او، ترکیبی از درخشش در هنر و رنج در سال‌های پایانی عمر بود. در این نوشته، نگاهی دقیق‌تر به گذشته و مسیر هنری این بانوی تاثیرگذار خواهیم داشت.
تولد و دوران کودکی
ثریا حکمت با نام اصلی آذر مهدی‌قلی‌خانی در ۴ آذر ۱۳۳۲ در تهران متولد شد. دوران کودکی او در خانواده‌ای متوسط گذشت و از همان سال‌های نوجوانی علاقه شدیدی به هنر و بازیگری داشت. او تحصیلات خود را تا سطح دیپلم ادامه داد و پس از آن با شرکت در کلاس‌های آزاد بازیگری، تصمیم گرفت به شکل حرفه‌ای وارد دنیای سینما شود. جذابیت چهره، حس درونی قوی و بیان صمیمی‌اش باعث شد خیلی زود توجه کارگردانان را جلب کند.
آغاز فعالیت و اوج شهرت
ثریا حکمت فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۵۳ با فیلم ناجورها به کارگردانی سعید مطلبی آغاز کرد. پس از آن در فیلم‌هایی چون نقطه ضعف، نیش، خواستگاری، تصویر آخر و آواز قو ایفای نقش کرد. اما نقطه اوج کارنامه‌اش، بازی در فیلم ای ایران به کارگردانی ناصر تقوایی بود.
او در سال‌های پس از انقلاب نیز حضور فعالی در سینما و تلویزیون داشت، اما تدریجاً از پرده سینما فاصله گرفت. آخرین نقش تلویزیونی‌اش در سال ۱۳۸۳ در سریال کمکم کن بود.
ثریا حکمت با صداقت و پشتکار، بازیگری را نه فقط یک شغل بلکه یک عشق عمیق می‌دانست. بسیاری از هم‌دوره‌هایش او را به عنوان زنی مؤدب، جدی و وفادار به هنر می‌شناختند.
همسر و زندگی شخصی
همسر ثریا حکمت فریدون خلیلی بود، که از فعالان حوزه رسانه و سینما به شمار می‌آمد. ازدواج آن‌ها در دهه پنجاه خورشیدی انجام شد. فریدون خلیلی در کنار فعالیت‌های مطبوعاتی، همواره از همسرش در دوران اوج و افت کاری حمایت می‌کرد.
زندگی مشترک آن‌ها اگرچه با عشق و احترام آغاز شد، اما با گذر زمان دچار مشکلات مالی و فاصله‌های احساسی گردید. زوج هنرمند چند سالی جدا از هم زندگی کردند. ثریا حکمت فرزندی نداشت و همین مسئله در تنهایی او در سال‌های پایانی عمر تأثیر زیادی گذاشت.
پس از جدایی از همسر، او تنها زندگی می‌کرد و بارها در مصاحبه‌هایش از نبود حمایت همسری و خانوادگی سخن گفت. این بخش از زندگی‌اش تلخ‌ترین قسمت از سرگذشت او بود، چرا که فشار مالی، انزوا و بی‌مهری اجتماعی بر او سایه انداخت.
سال‌های پایانی و جمع‌بندی
در مرداد ۱۳۹۳ ثریا حکمت از وضع مالی دشوار خود سخن گفت و اعلام کرد که توان تأمین هزینه مسکن و درمانش را ندارد. این خبر بسیار مورد توجه مردم و رسانه‌ها قرار گرفت و موجی از همدردی را در جامعه هنری ایجاد کرد. او گفته بود حتی بابت فروش قبری در قطعه هنرمندان برای تأمین هزینه زندگی‌اش اقدام کرده است.
متأسفانه، در فروردین ۱۳۹۵ بر اثر سکته مغزی و تشنج به کما رفت و ۲۰ فروردین همان سال در سن ۶۲ سالگی درگذشت.
پیکر او در قطعه هنرمندان بهشت زهرا در کنار مهری مهرنیا به خاک سپرده شد. یاد حکمت همچنان در دل دوستداران سینما زنده است. او نمادی از تلاش زنان هنرمند ایرانی و یادآور این حقیقت است که هنر، گاه قربانی بی‌مهری زمان می‌شود.
برای مطالعه بیشتر:
ملیحه نصیری؛ بازیگر نقش‌های مکمل سینمای ایران از دهه ۵۰ تا ۷۰</a>
