نعیمه نظام‌دوست، بازیگر محبوب و چهره شناخته‌شده رسانه ملی، در ۲۳ آبان ۱۳۵۳ در تهران متولد شد. او مسیر هنری خود را از سنین جوانی و با شور و اشتیاق فراوان آغاز کرد. فعالیت هنری او به صورت رسمی از سال ۱۳۷۰ کلید خورد. او کار خود را با فعالیت در گروه‌های آزاد تئاتر آغاز کرد؛ محیطی که به عنوان پرورشگاه استعدادهای بازیگری شناخته می‌شود. اولین حضور تلویزیونی او به یکی از برنامه‌های ایام نوروز بازمی‌گردد.
ورود حرفه‌ای با مهران مدیری و ساعت خوش
نقطه عطف مهم در ورود او به بازیگری حرفه‌ای، همکاری با مهران مدیری بود. نظام‌دوست پس از بازی در برنامه نوروز ۷۲، در سال ۱۳۷۳ به صورت حرفه‌ای وارد عرصه بازیگری شد. او به گروه موفق ساعت خوش به کارگردانی مهران مدیری پیوست و در کنار چهره‌های بزرگ کمدی ایران به شهرت رسید. او در سال ۱۳۷۴ نیز در ادامه این موفقیت در سال خوش حضور داشت. این دوره، سکوی پرتاب او به سمت پروژه‌های بزرگتر تلویزیونی بود.
کارنامه تلویزیونی پربار: از کمدی تا درام‌های جدی
نعیمه نظام‌دوست در طول بیش از سه دهه فعالیت، کارنامه تلویزیونی بسیار پرباری را رقم زده است. او در سریال‌های کمدی و خانوادگی محبوبی ایفای نقش کرده است. از جمله آثار شاخص او می‌توان به سریال‌های موفق چاردیواری، ساختمان پزشکان و مجموعه عروسکی محبوب محله گل و بلبل اشاره کرد. در زمینه درام نیز، همکاری با کارگردانان صاحب‌نامی چون سیروس مقدم (در سریال‌هایی چون پلیس جوان، دریایی‌ها، ریحانه و روز حسرت) و همچنین حضور در اثر فاخر حلقه سبز به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا در کارنامه او دیده می‌شود.
جهش بزرگ سینمایی و نامزدی سیمرغ بلورین
شهرت تلویزیونی نظام‌دوست با موفقیت‌های قابل توجه در عرصه سینما همراه شد. یکی از مهم‌ترین دستاوردهای او، نامزدی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن در جشنواره فیلم فجر برای فیلم آذر، شهدخت، پرویز و دیگران در سال ۱۳۹۲ بود. این نامزدی، مهارت او در ایفای نقش‌های عمیق‌تر و جدی‌تر را به اثبات رساند. علاوه بر این، او در فیلم کمدی پرفروش هزارپا نیز حضوری به یاد ماندنی داشت.
دفاع قاطع از تلویزیون و تعهد به رسانه ملی
نعیمه نظام‌دوست همواره یکی از هنرمندانی بوده که صریحاً از همکاری خود با سازمان صدا و سیما دفاع کرده است. در برنامه «بگو بخند»، او به انتقادات پاسخ داد و موضع خود را کاملاً روشن کرد. او با تأکید بر سابقه طولانی خود، اعلام کرد: «تلویزیون خانه ماست و کسی حق ندارد ما را از خانه مان بیرون کند. من ۳۲ سال است که در تلویزیون کار می‌کنم مگر می‌شود خانه‌ام را ترک کنم؟!» این اظهارات نشان‌دهنده تعهد عمیق او به رسانه‌ای است که ۳ دهه از عمر حرفه‌ای خود را در آن سپری کرده است.
برای مطالعه بیشتر:
شهلا ریاحی؛ نخستین کارگردان زن سینمای ایران و بانوی ماندگار تئاتر
