امین حیایی، بازیگر صاحبسبک سینما، تئاتر و تلویزیون، در تاریخ ۱۹ خرداد ۱۳۴۹ در تهران متولد شد. او در یک خانواده پنج نفره بزرگ شد؛ پدرش شغل آزاد داشت و مادرش معلم بود. حیایی یک خواهر و یک برادر به نام امید دارد. او در سنین جوانی و در ۲۰ سالگی، خواهر خود را بر اثر ابتلا به سرطان از دست داد که این واقعه تأثیر عمیقی بر زندگی او گذاشت.
از نظر تحصیلی، امین حیایی با مدرک دیپلم ریاضی فیزیک فارغالتحصیل شد و در مقطعی نیز دانشجوی رشته کامپیوتر بود که تحصیل خود را نیمهکاره رها کرد.
آغاز مسیر هنری: از تئاتر تا ورود به سینما
مسیر هنری امین حیایی پس از انصراف از دانشگاه و گذراندن دوره سربازی آغاز شد. او فعالیتهای نمایشی خود را در مرکز هنرهای نمایشی عقیدتی سیاسی نیروی هوایی ارتش آغاز کرد. اولین گام جدی او در تئاتر کودکان بود، جایی که در سال ۱۳۷۰ مورد توجه ثریا قاسمی قرار گرفت. با معرفی او، حیایی اولین تجربه سینمایی خود را با فیلم «دو همسفر» کسب کرد، هرچند این فیلم به دلیل موضوع سیاسی به موقع اکران نشد. اولین حضور اکرانی او در فیلم «دو روی سکه» رقم خورد.
حیایی اولین تجربه تلویزیونی خود را در سال ۱۳۷۲ با بازی در سریال «آپارتمان» به کارگردانی اصغر هاشمی به دست آورد و در سال ۱۳۷۵ با سریال «دو پنجره» شناخته شد. شهرت گسترده تلویزیونی او با سریالهای «روزگار جوانی ۱ و ۲» و سپس سریال «کلاه پهلوی» در سال ۱۳۹۱ تثبیت شد.
زندگی شخصی: دو ازدواج و تنها پسرش دارا
زندگی خصوصی امین حیایی با دو ازدواج مهم گره خورده است. او در سن ۲۲ سالگی و در سال ۱۳۷۱ با مونا بانکی پور ازدواج کرد. ثمره این ازدواج پسری به نام دارا حیایی است که در شهریور ۱۳۷۶ متولد شد. متأسفانه زندگی مشترک این زوج دوام نیافت و به جدایی انجامید. مادر دارا نیز پیش از این سابقه بازیگری کوتاه در تلویزیون و سینما (از جمله «خانه ای در شن») را داشته و مادربزرگ دارا، فرزانه داوری، از بازیگران قدیمی سینما پیش از انقلاب است. دارا حیایی نیز مسیر پدر را در بازیگری ادامه داده و با فیلم «شعلهور» در کنار پدر دیده شد.
حیایی در ۳۰ سالگی برای بار دوم ازدواج کرد. همسر دوم او، نیلوفر خوش خلق، متولد ۱۳۵۱ و بازیگر است. این زوج که در سال ۱۳۷۹ با هم آشنا شدند، در فیلمها و سریالهایی نظیر «قلاده طلا»، «دایره زنگی» و «خوب بد زشت» همبازی بودهاند.
ورود به دنیای موسیقی و فعالیتهای جانبی
امین حیایی تنها به بازیگری اکتفا نکرده است؛ او دستی در موسیقی دارد و با نواختن گیتار، فعالیتهایی در عرصه خوانندگی نیز انجام داده است. اولین آلبوم موسیقی او با نام «بوی بهشت» در سال ۱۳۸۰ منتشر شد و سپس آلبوم «باران» را در سال ۱۳۸۵ با گروه کویر عرضه کرد. او از خوانندگان مورد علاقه خود به احسان خواجه امیری و امیر تاجیک نام برده است.
علاوه بر هنر، او در عرصه کارآفرینی نیز فعال است؛ حیایی مدیریت یک مؤسسه فرهنگی هنری برای استعدادیابی بازیگران جوان و همچنین مالکیت کافه وانیل، یک کافه معروف در تهران را در کارنامه خود دارد.
اوج موفقیتهای سینمایی: سیمرغ بلورین
امین حیایی در طول دوران بازیگری خود جوایز متعددی را کسب کرده است، اما یکی از درخشانترین لحظات او مربوط به فیلم «برف آخر» به کارگردانی امیرحسین عسگری در سال ۱۳۹۹ است. این فیلم که در جشنواره فجر سیمرغهای متعددی را از آن خود کرد، برای امین حیایی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را به ارمغان آورد و نشان داد که او همچنان در اوج تواناییهای هنری خود قرار دارد.
برای مطالعه بیشتر:
مونا بانکی پور؛ از بازیگری در «خواب و بیدار» تا واکنش به تهمتها و کارگردانی
