ارتش نازی آلمان، که به طور رسمی ورماخت نامیده میشد، نیروی نظامی آلمان از سال ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۵ بود و نقش محوری در تحقق اهداف تهاجمی آدولف هیتلر ایفا کرد.
تقسیم بندی ارتش نازی آلمان
ارتش نازی آلمان از سه شاخه اصلی تشکیل شده بود: هِئِر (Heer) یا ارتش زمینی، کریگسمارینه (Kriegsmarine) یا نیروی دریایی، و لوفتوافه (Luftwaffe) یا نیروی هوایی. ورماخت بر اساس دکترین جنگ برقآسا یا بلیتزکریگ (Blitzkrieg) شکل گرفته بود، استراتژیای که بر استفاده ترکیبی و سریع از نیروهای زرهی، پیاده مکانیزه، و پشتیبانی هوایی متمرکز بود تا دشمن را قبل از سازماندهی دفاعی کامل، در هم بشکند.
سال های ابتدایی جنگ
در سال های ابتدایی جنگ، ورماخت موفقیت های نظامی خیره کنندهای را به دست آورد و بخشهای وسیعی از اروپای مرکزی و غربی را اشغال کرد. این ارتش تا سال ۱۹۴۱ به اوج قدرت خود رسید، اما با ورود به جبهههای طولانی و فرسایشی، بهویژه در اتحاد جماهیر شوروی (عملیات بارباروسا)، دچار کشیدگی منابع و تلفات سنگین شد. با وجود نبوغ تاکتیکی اولیه، ورماخت به شدت تحت تأثیر ایدئولوژی نژادی و دستورات سیاسی بی مبنای رهبری نازی قرار داشت که گاهی اوقات مانع از عقب نشینی های استراتژیک منطقی میشد.
دوران پایانی جنگ
در پایان جنگ، ورماخت که به شدت تضعیف شده بود، در دو جبهه در برابر متفقین غربی و نیروهای شوروی مقاومت کرد، اما در نهایت در ماه مه ۱۹۴۵ تسلیم شد. ورماخت نه تنها یک نیروی نظامی، بلکه عاملی کلیدی در اجرای سیاستهای نژادی و جنایات جنگی رژیم نازی بود، هرچند که در میان سربازان عادی آن طیف وسیعی از دیدگاهها وجود داشت. پس از پایان جنگ، ارتش نازی آلمان منحل شد و نقش آن در تعیین سرنوشت جنگ جهانی دوم، همواره مورد مطالعه تاریخ نگاران قرار گرفته است.
