سال تحویل یکی از آیین های کهن و ارزشمند در فرهنگ ایرانی است که آغاز سال نو خورشیدی را با شور، شادی و مراسمی ویژه جشن میگیرد.
زیبایی نوروز
این رویداد که با لحظه دقیق قرار گرفتن خورشید در نقطه اعتدال بهاری همراه است، نماد نو شدن طبیعت و آغاز فصل بهار محسوب میشود. ایرانیان از گذشته تا امروز این لحظه را با آداب و رسوم خاص گرامی میدارند و آن را آغاز دورهای تازه از زندگی میدانند.
یکی از ویژگی های مهم سال تحویل، آماده سازی سفره هفتسین است. این سفره شامل هفت عنصر با حرف «سین» در ابتدای نام خود است که هر کدام نمادی از برکت، سلامت، عشق، سرسبزی، دانایی و روشنی میباشند. در کنار آن، بسیاری از خانوادهها قرآن، آینه و شمع نیز روی سفره قرار میدهند تا جلوهای از پاکی، روشنایی و ایمان را منعکس کنند. این سفره نماد امید و آغاز تازه است که در خانه های ایرانی گرما و زیبایی به ارمغان میآورد.
لحظه سال تحویل
در لحظه تحویل سال، افراد خانواده گرد هم میآیند، دعا میخوانند، آرزوهای نیک میکنند و با خوش رویی یکدیگر را در آغوش میگیرند. این لحظه پر از احساس پیوند و محبت است. پس از آن، رسم دید و بازدید آغاز میشود و افراد به دیدار بزرگترها میروند، عیدی میگیرند و تبریک میگویند. خانه ها آذینبندی میشوند، خوراکیهای سنتی تهیه میگردد و شادی در سراسر کشور موج میزند.
در ایران، سال تحویل علاوه بر جنبههای فرهنگی و خانوادگی، دارای ارزش نمادین و فلسفی نیز هست. ایرانیان این لحظه را نشانهای از تعادل، تولد و امید میدانند؛ زمانی برای بازنگری در رفتار، بخشش دل ها و آغاز راهی روشنتر در سال جدید. چنین آیینی بر پایه طبیعت و فلسفه زندگی ایرانی شکل گرفته و همچنان یکی از زیباترین جلوههای فرهنگ ملی ایران به شمار میرود.
