ایران کشوری با تمدنی بسیار کهن است که تاریخ آن از هزاران سال پیش آغاز میشود و از مهمترین کانونهای شکلگیری فرهنگ و تمدن بشری به شمار میرود.
دوران گذر سرزمین ایران
سرزمین ایران از دوران باستان محل ظهور امپراتوریهای قدرتمند و شکوفا بوده است. نخستین تمدنهای ایرانی در فلات مرکزی و جنوب غربی شکل گرفتند و سپس با پیدایش امپراتوری ایلام در خوزستان، نخستین حکومت سازمانیافته ایرانیان پدیدار شد.
در قرن ششم پیش از میلاد، کوروش بزرگ بنیانگذار امپراتوری هخامنشی شد که با گستردگی بی نظیرش از هند تا مدیترانه امتداد داشت. این امپراتوری با نظام اداری منظم، احترام به فرهنگها و ادیان مختلف و ساخت بنا های با شکوهی همچون تخت جمشید، یکی از درخشانترین دورههای تاریخ ایران را رقم زد. پس از هخامنشیان، سلسلههای اشکانی و ساسانی بر ایران حکومت کردند و دوران ساسانیان بهویژه در زمینه هنر، معماری و حقوق برجسته بود.
با ورود اسلام در قرن هفتم میلادی، ایران به یکی از مراکز اصلی گسترش و شکوفایی فرهنگ اسلامی تبدیل شد. سلسلههای ایرانی مانند صفاریان، سامانیان و سپس سلجوقیان نقش مهمی در احیای زبان فارسی و علوم اسلامی داشتند. در قرون میانه، دوران صفویه نقطهی عطفی در تاریخ ایران بود که هم اتحاد سیاسی و مذهبی ایجاد کرد و هم قدرت ملی را دوباره تثبیت نمود.
پس از آن، دوره های افشار، زند، قاجار و پهلوی شکل گرفتند که هرکدام تأثیرات تاریخی، فرهنگی و اجتماعی خود را برجای گذاشتند. با وقوع انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، ایران وارد مرحلهای تازه از تاریخ خود شد و ساختار سیاسی جدیدی بر پایه جمهوری اسلامی بنا گردید. تاریخ ایران همچنان سرشار از تحولات فرهنگی، علمی و هنری است و میراثی غنی برای جهان بر جای گذاشته است.
