تاریخ غنی گرجستان ریشه هایی عمیق دارد که به دوران باستان بازمیگردد و آن را به یکی از قدیمیترین ملتهای مسیحی جهان تبدیل کرده است. در اساطیر، گرجیها خود را از نوادگان هایک یا برخی روایات، از نسل نوح میدانند. این سرزمین که در مسیر جادههای تجاری مهمی قرار داشته، همواره مورد توجه قدرتهای بزرگ منطقه بوده است.
مروری بر تاریخ گرجستان
در قرون اولیه میلادی، پادشاهی های قدرتمندی مانند ایبریا (شرق گرجستان) و کولخیس (غرب گرجستان) در این منطقه شکوفا شدند. نقطه عطف بزرگ تاریخی، پذیرش مسیحیت در اوایل قرن چهارم میلادی توسط سنت نینو بود که گرجستان را مسیحی کرد و هویت فرهنگی و سیاسی متمایزی به آن بخشید. در دوران طلایی قرون یازدهم تا سیزدهم میلادی، تحت فرمانروایی پادشاهانی چون داوود سازنده و ملکه تامار، گرجستان به اوج قدرت سیاسی و فرهنگی خود رسید و مرزهایش تا دریای سیاه گسترش یافت.
پس از این دوران شکوه، گرجستان برای قرنها شاهد لشکرکشیها و سلطه امپراتوریهای عثمانی و صفوی بود. این جنگها و تقسیمات، استقلال این ملت را به چالش کشید. در نهایت، در اوایل قرن نوزدهم، گرجستان تحت الحمایه و سپس ضمیمه امپراتوری روسیه شد.
پس از فروپاشی روسیه تزاری، گرجستان برای مدت کوتاهی در سالهای ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۱ استقلال خود را بازیافت، اما با حمله ارتش سرخ، به بخشی از اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد. هویت ملی و زبان گرجی در طول دوران شوروی حفظ شد و در نهایت، با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، گرجستان مجدداً استقلال کامل خود را اعلام کرد و اکنون در مسیر تثبیت جایگاه خود در نظام بینالملل حرکت میکند.
