در دنیای امروز، خرید لباس دیگر مثل گذشته نیست. بسیاری از مردم ترجیح می‌دهند پوشاک ارزان و ترندی تهیه کنند. برندها به سمت تولید سریع حرکت می‌کنند تا مصرف‌کننده همیشه انتخابی جدید در فروشگاه‌ها پیدا کند. خیلی‌ها لباسی را که امروز می‌خرند، شاید فقط ۱۲ روز بپوشند و بعد سراغ گزینه دیگری بروند.
با این رویکرد، مصرف‌گرایی در صنعت پوشاک به‌شدت افزایش یافته است. مصرف‌کننده به‌‌دنبال تازگی می‌گردد، اما کیفیت قربانی سرعت تولید می‌شود. برندهای کوچک و تولیدکنندگان وفادار به کار اصیل، لباس‌هایی طراحی می‌کنند که گاهی تا ۱۲ سال کیفیت و زیبایی خود را حفظ می‌کنند. خرید یک‌بار و بهره‌برداری طولانی مدت، سبک زندگی مسئولانه‌ای را رقم می‌زند.
در این محیط پرتغییر، بسیاری از تولیدکنندگان ایرانی برای ماندگاری لباس‌های خود ارزش قائل‌اند. آن‌ها دوخت باکیفیت، پارچه مقاوم و جزئیات دقیق را اصل قرار می‌دهند تا رضایت مشتری را برای سال‌ها تضمین کنند. مشتری هم با انتخاب چنین پوشاکی به محیط‌زیست کمک می‌کند. استفاده طولانی‌تر از یک لباس، باعث کاهش تولید زباله و مصرف کمتر منابع طبیعی می‌شود.
در سوی دیگر، بعضی کارخانه‌ها سراغ تولید انبوه، عرضۀ مدهای زودگذر و قیمت ارزان رفته‌اند. آن‌ها هر روز مدل تازه‌ای به بازار می‌فرستند. مصرف‌کننده چنین لباس‌هایی را با هر تغییر فصل دور می‌اندازد. این چرخه تکراری هم منابع را هدر می‌دهد، هم بازار را بی‌ثبات می‌کند.
آینده صنعت پوشاک به دست انتخاب مردم شکل می‌گیرد. وفاداری به تولیدات باکیفیت می‌تواند فرهنگ مصرف را تغییر دهد. مردم با خرید لباس بادوام، از تولیدکننده‌ای که به جزئیات اهمیت می‌دهد حمایت می‌کنند. رشد همین نگاه مسئولانه، تضمین‌کننده صنعتی سالم‌تر و جهان دوست‌داشتنی‌تر می‌شود.
