ژیلا شاهی یکی از بازیگران خوش‌نام تئاتر، سینما و تلویزیون ایران است که با انتخاب نقش‌های متفاوت و اجرای حرفه‌ای، توانسته جایگاه ویژه‌ای در میان هنرمندان هم‌دوره خود پیدا کند. او متولد ۲۲ اسفند ۱۳۶۴ در اردبیل است و فارغ‌التحصیل رشته تاریخ می‌باشد. آغاز فعالیت بازیگری‌اش به سال‌های پایانی دهه ۷۰ برمی‌گردد و تاکنون آثار متنوعی را در کارنامه خود ثبت کرده است.
زندگی شخصی ژیلا شاهی
دوران کودکی و خانواده
ژیلا شاهی در یک خانواده اردبیلی متولد شد و از همان نوجوانی به هنر علاقه‌مند بود. پدر او مهم‌ترین مشوقش در راه ورود به هنر بازیگری بود. با این حال، در سال ۱۳۹۶ پدرش را از دست داد؛ اتفاقی که به گفته خود او یکی از بزرگ‌ترین حسرت‌های زندگی‌اش است، زیرا پدرش نتوانست موفقیت‌های امروز او را ببیند.
رابطه با مادر
مادر ژیلا شاهی یکی از نزدیک‌ترین همراهان اوست و بازیگر در مصاحبه‌ها بارها به مهر و حمایت مادرش اشاره کرده است. عکس‌های زیادی از این هنرمند در کنار مادرش منتشر شده که نشان‌دهنده رابطه صمیمانه بین آن‌هاست.
ازدواج و وضعیت تاهل
ژیلا شاهی مجرد است و تاکنون اطلاعاتی رسمی از ازدواج یا همسر او منتشر نشده است. او ترجیح داده زندگی خصوصی‌اش را دور از رسانه‌ها دنبال کند.
آغاز مسیر هنری
اولین قدم‌ها در اردبیل
مسیر بازیگری ژیلا شاهی از حدود سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۰، با ثبت‌نام در «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» آغاز شد. در این مرکز، نخستین آموزش‌های بازیگری را دریافت کرد. سپس به مدت ۱۰ سال در گروه‌های تئاتری اردبیل فعالیت و در شهرهای مختلف نمایش اجرا کرد.
الهام از سینما
در ۱۴ سالگی با دیدن یک فیلم، علاقه جدی به بازیگری در او شکل گرفت. این علاقه به تصمیمی جدی برای انتخاب هنر به عنوان مسیر زندگی‌اش تبدیل شد.
مهاجرت به تهران و آموزش حرفه‌ای
در سال ۱۳۸۸، ژیلا شاهی تصمیم گرفت برای پیشرفت کار هنری خود از اردبیل به تهران مهاجرت کند. پس از ورود به پایتخت، دوباره در کلاس‌های بازیگری ثبت‌نام کرد و آموزش‌های پیشرفته‌تری را زیر نظر استاد فقید، حمید سمندریان، گذراند.
شروع کار حرفه‌ای
فعالیت در تئاتر و کارگردانی
در اوایل دهه ۹۰، علاوه بر بازیگری، تجربه کارگردانی یک نمایش در شهر زادگاهش را به دست آورد. این تجربه او را با چالش‌های متفاوت صحنه مواجه کرد و مسیر هنری‌اش را غنی‌تر ساخت.
ورود به سینما
ژیلا شاهی پس از حضور در چند فیلم کوتاه، در سال ۱۳۹۰ با فیلم سینمایی «روئیدن در باد» به کارگردانی رهبر قنبری، نخستین تجربه بلند سینمایی خود را آغاز کرد.
نقطه عطف در کارنامه؛ «قصر شیرین»
در سال ۱۳۹۶، وقتی مشغول بازی در نمایش «بهار امسال» به تهیه‌کنندگی محسن قرایی بود، رضا میرکریمی برای دیدن نمایش آمد. اجرا و توانایی بازیگری او باعث شد میرکریمی، ژیلا شاهی را برای فیلم «قصر شیرین» انتخاب کند. نقش‌آفرینی در این فیلم، نقطه عطفی در کارنامه او شد، چرا که در کنار حامد بهداد بازی کرد و توانست نظر منتقدان و تماشاگران را جلب کند.
حضور در «موقعیت مهدی»
یکی دیگر از آثار مهم ژیلا شاهی، فیلم «موقعیت مهدی» به کارگردانی هادی حجازی‌فر است. او در این اثر، نقش شخصیتی را بر عهده داشت که برگرفته از یک شخصیت واقعی بود و با اجرای دقیق و حساب‌شده، موفق شد تحسین مخاطبان را به دست آورد.
نخستین تجربه نمایش خانگی؛ «پوست شیر»
نقش‌آفرینی در سریالی پرمخاطب
«پوست شیر» به کارگردانی جمشید محمودی در سال ۱۴۰۱ و در ژانر معمایی‌ـ‌جنایی منتشر شد. این سریال داستان نعیم، مردی است که پس از گذراندن ۱۵ سال حبس، تنها برای دیدن دخترش آزاد می‌شود. در ادامه سفر شمال، دختر نعیم ربوده شده و به شکل فجیعی کشته می‌شود. داستان با همکاری رضا پروانه ـ دوست نزدیک نعیم ـ برای پیگیری ماجرا ادامه می‌یابد.
نقش ژیلا شاهی در «پوست شیر»
در این سریال، ژیلا شاهی نقش همسر صیغه‌ای رضا پروانه را ایفا می‌کند. شخصیتی که در خفا مشغول کار است و برای آینده‌ای نامعلوم پس‌انداز می‌کند، اما به دلیل علاقه‌اش به رضا، مدام بر دائمی شدن ازدواجشان اصرار دارد.
همبازی‌ها
در کنار ژیلا شاهی، بازیگرانی چون شهاب حسینی، هادی حجازی‌فر، علیرضا کمالی، پانته‌آ بهرام، مهرداد صدیقیان، پردیس احمدیه، بابک کریمی، علی اوسیوند، آناهیتا افشار، احسان امانی، بهزاد خلج و کامران تفتی نقش‌آفرینی می‌کنند.
مروری بر کارنامه
سینما
- روئیدن در باد – ۱۳۹۰ – کارگردان: رهبر قنبری
- قصر شیرین – کارگردان: رضا میرکریمی
- موقعیت مهدی – کارگردان: هادی حجازی‌فر
تلویزیون و شبکه خانگی
- پوست شیر – جمشید محمودی – ۱۴۰۱
تئاتر
- فعالیت‌های متعدد در گروه‌های تئاتری اردبیل به مدت ۱۰ سال
- کارگردانی نمایش در اردبیل (اوایل دهه ۹۰)
- نمایش «بهار امسال» – تهیه‌کنندگی محسن قرایی
سبک بازی
ژیلا شاهی در نقش‌آفرینی‌های خود، به ظرافت‌های شخصیتی و جزئیات رفتاری شخصیت‌ها توجه ویژه دارد. او با پرهیز از اغراق در بازی، توانسته حس واقعی و باورپذیری را به مخاطبان منتقل کند، چه در سینما و چه در تئاتر و سریال.
زندگی خارج از صحنه
او در کنار فعالیت هنری، زندگی آرام و به‌دور از حاشیه‌ای دارد. مصاحبه‌های محدود و حضور کمرنگ در فضای مجازی باعث شده تمرکز اصلی مخاطبان روی آثارش باشد، نه زندگی شخصی.
