در یک دهه گذشته، طراحی چهره ربات های انسان نما تحولات شگرفی را تجربه کرده است. اکنون پوست، حالات صورت و نگاه آن‌ها به طرز فوق‌العاده‌ای به انسان نزدیک شده‌اند. در ادامه، با تصاویر واقعی این پیشرفت را بررسی می‌کنیم و نشان می‌دهیم چطور طراحی ربات‌ها از عملکردگرا به واقع‌گرایانه تغییر کرده است.
روزهای ابتدایی: چهره‌های ساده و مکانیکی
در اواسط دههٔ ۲۰۱۰، ربات های انسان نما بیشتر طراحی مکانیکی ساده‌ای داشتند؛ بدون بافت پوست و یا جزئیات صورت. اولویت، عملکرد بود نه ظاهر.
اضافه شدن بافت پوست مصنوعی
با پیشرفت در چاپ سه‌بعدی و مواد سیلیکونی، طراحان توانستند بافت‌هایی خشک و جزئی‌تر ایجاد کنند. ربات‌ها شروع به داشتن چهره‌ای با پوست مصنوعی نرم‌تر کردند.
افزایش تعامل با حالت‌های صورت
در میانه دهه، ربات هایی با توانایی لبخند، اخم یا نگاه معنادار طراحی شدند که تعامل بصری با کاربر را افزایش می‌داد.
شباهت حیرت‌انگیز به انسان
امروزه برخی از ربات های پیشرفته چنان چهره‌ای طبیعی دارند که تشخیص آن‌ها از انسان مشکل است؛ نتیجه ترکیب دقیق طراحی، نورپردازی و متریال پیشرفته است.
چالش‌ها و نقاط قابل‌توجه
علی‌رغم پیشرفت طراحی، هماهنگی کامل حرکات، واکنش‌های عاطفی و تولید انبوه همچنان چالش‌برانگیز هستند. با این حال، روند نشان می‌دهد چهره ربات‌ها هر روز نزدیک‌تر به انسان می‌شود.
نتیجه‌گیری
در ۱۰ سال گذشته، تحول چهره ربات های انسان نما از طراحی ساده به واقعی، معناگرا و تاثیرگذار، چشمگیر بوده است. این مسیر نماینده قدرت خلاقیت و فناوری انسان است؛ مسیر ادامه دارد و آینده‌ای حیرت‌انگیز در انتظار است.
همچنین بخوانید: مقایسه تصویری انواع مودم‌های خانگی و بررسی ویژگی‌ها
